Straathonden, in de wetenschappelijke literatuur bekend als vrij rondlopende stadshonden, zijn onbeperkte honden die in steden wonen. Ze leven vrijwel overal waar steden bestaan en de lokale menselijke bevolking dit toelaat, vooral in de ontwikkelingslanden en de voormalige USSR. Straathonden kunnen zwerfhonden zijn, huisdieren die zijn afgedwaald van of in de steek zijn gelaten door hun baasjes, of kunnen wilde dieren zijn die nooit in bezit zijn geweest. Straathonden kunnen verdwaalde raszuivere rassen zijn, echte honden van gemengd ras of ongefokte landrassen zoals de hond.
Overbevolking van straathonden kan problemen veroorzaken voor de samenlevingen waarin ze leven, dus soms worden campagnes uitgevoerd om ze te steriliseren en te castreren. Ze verschillen meestal van vrij rondlopende honden op het platteland in hun vaardigheden, socialisatie en ecologische effecten. Een vrij rondlopende hond is een hond die niet beperkt is tot een tuin of huis. Vrijlopende honden zijn onder meer straathonden, dorpshonden, zwerfhonden, wilde honden, enz.
De wereldwijde hondenpopulatie wordt geschat op 900 miljoen, waarvan ongeveer 20% wordt beschouwd als huisdieren in eigendom en daarom terughoudend. Honden die vrij rondlopen, worden verzorgd door één eigenaar of een gemeenschap van eigenaren, en kunnen vrij ronddwalen. Dit omvat dorpshonden, die op het platteland en menselijke bewoning leven. Ze verlaten echter zelden de omgeving van het dorp.
Dit omvat ook vrij rondlopende honden op het platteland, die ook op het platteland en menselijke bewoning leven. Deze zijn eigendom van of worden geassocieerd met huizen, en ze zijn niet beperkt. Deze omvatten boerderij- en pastorale honden die zich uitstrekken over bepaalde gebieden. Toen het aantal straathonden enorm toenam in de jaren negentig en in het begin van het nieuwe millennium kwam het tot veel aanvallen op mensen, werden de honden gevangen genomen en gedood.
In Roemenië zijn vrij rondlopende stadshonden (in het Roemeens câini maidanezi genoemd, letterlijk woestenijhonden, câini comunitari gemeenschapshonden, enz.) De afgelopen decennia een enorm probleem geweest, vooral in grotere steden, waarbij veel mensen door honden werden gebeten. Deze hebben geen eigenaar maar zijn commensalen, die bestaan uit overgebleven voedsel van menselijk, afval of ander hondenvoer als hun primaire voedselbronnen. De honden van de werven van de gesloopte huizen werden op straat verlaten en gereproduceerd, waardoor hun aantal door de jaren heen werd vermenigvuldigd. In sommige onwaarschijnlijke maar waargenomen gevallen kan een wilde hond die niet wild is geboren maar met een wilde groep leefde, worden gerehabiliteerd tot een huishond met een eigenaar.
Wilde honden verschillen van andere honden omdat ze vroeg in hun leven geen nauw menselijk contact hadden (socialisatie). Het onderscheid tussen wilde, verdwaalde en vrij rondlopende honden is soms een kwestie van mate, en een hond kan zijn status gedurende zijn hele leven verschuiven. Een hond kan een verdwaalde worden wanneer hij aan menselijke controle ontsnapt, door verlating of geboren te worden bij een verdwaalde moeder. Wilde honden zijn niet reproductief zelfvoorzienend, lijden aan hoge jeugdsterfte en zijn indirect afhankelijk van mensen voor hun voedsel, hun ruimte en het aanbod van coöpteerbare individuen.
In steden in de andere landen wordt gezegd dat straathonden gebruik maken van metro- en busdiensten. In Pakistan bestaan verschillende hondenrassen, waaronder de Gaddi Kutta, Indiase paria hond, Bully Kutta, onder andere. Lokaal bekend als Askals, straathonden in de Filippijnen, terwijl ze soms vermenging vertonen met rashonden van elders, zijn over het algemeen inheemse ongefokte bastaardhonden. Honden kunnen worden geclassificeerd op basis van of ze een eigenaar of een gemeenschap van eigenaren bezitten, hoe vrij ze zich kunnen verplaatsen, en eventuele genetische verschillen die ze hebben met andere hondenpopulaties als gevolg van langdurige scheiding.
Leave Reply